yol uzanýrken çýkmaz sokaklarýn sýkýcý damarýna su akar/ bulur ömrünü deltalanan isli ti sesinde
setubal… gece… aðustos yapýþkanlýðý… þarap ýsýnmýþ… kira birikmiþ… eskudo’nun yüzü haram olmuþ bisikletim bitmiþ yürüyesi ayakkabý nerede dýþarý çýkýlasý pantolon bir kýza bakýlasý yüz ve insan arasýna karýþýlasý gülüþ nerede…
tepetaklak düþsem yine üsküdar’a meydan duraðýna ordaki çorbacýya ya da ne bileyim galata’da bir çayhaneye tuzlama kokan beyoðlu sokaklarýna banliyö trenlerini çýðlýklayan sarýyer sabahlarýna
düþsem ne olur ki haberin geldi frankfurt’ta görmüþler seni en son dýþ hatlar tokyo bir bilet bakýþý gözlerin bir valiz kaçaðý ellerin gitme desem desem ki gitme param olunca birkaç saatte frankfurt paramýz olunca sonra birkaç saatte istanbul gitme desem desem ki gitme
çok uzak gidiþin/ haksýzlýk ben hiç böyle uzak gitmedim gibi sanki ya da hatýrlamýyorum kaç uzak yer beni aldý koynuna… giden adam rolü bendeydi doðru…
bütün senaristler sarhoþ olmalý… bütün avrupa/ nöbetçi istanbul olmalý bütün istanbul nöbetçi çorbacý…
gitme desem desem ki gitme söz paramýz olunca istanbul sonrasý üstü baþý düzgün yaþam… ne dersin… var mýdýr yüzümüze gülünesi nöbetçi bir hayat…
yollar uzanýrken çýkmaz sokaklarýn vurulan kaderine ömür akar/ bilir yerini doðan gezgin bir kýzýl sabahta
þimdi her þey med-cezir rengi buralarda…
RÜZGAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
çöl gezgini ali tanyıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.