Tut ki Hüzündür Gece…
- Tut ki arþa çizilmiþ mahzun yüzündür gece
Tut ki aþký yok sayan sonsuz hüzündür gece… -
Hangi aþk bunca ahý kaldýrýr ey sevgili
Gecenin gölgesinde üþüyorken karanlýk?
Hangi âþýk ahýma aldýrýr ey sevgili
Ömrümün kuytusuna düþüyorken karanlýk?
Hangi âþýk anladý, hangisi anlayacak
Bakýþlarýn yalancý, aþkýn yok oluþunu.
Hangisi fark edecek, hangisi yok sayacak
Günün geceye uzak, hüznün çok oluþunu.
Hangisi bilir sahi, küskün bir vaat gibi
Nasýl beklediðimi seni gün doðuþunda.
Hangisi bilir söyle, yorgun bir saat gibi
Kaç günü gece ettim sensizlik koðuþunda.
Kim aðladý ardýndan, kim bekledi ben gibi
Masmavi gökyüzünü zül eden aþkýn için.
Kim geceyi sabaha ekledi gölgen gibi
Elleri bir boþlukta yanarken için için.
Oysa ben, sen bakýnca; gün doðacak bilirdim
Ellerim üþümezdi sana dokunduðum an.
Oysa ben, gittiðin yer; ölüm olsa gelirdim
Nefesini duyduðum anda dururdu zaman.
Çünkü ben, adým adým yürürken bir meçhule
Ardýma hiç bakmadan ezdim gittiðin yolu.
Çünkü ben, yüreðimi sürürken bir meçhule
Hasrete aldýrmadan gezdim gittiðin yolu.
Tut ki hazandý adým, tut ki hüzündü gece
Tut ki aðladý sema çekip gittiðin yerde.
Tut ki hiç unutmadým, tut ki yüzündü gece
Tut ki indi karanlýk üstüme perde perde.
Tut ki el ele gezdi, tut ki sevdi âþýklar
Tut ki gözü gözüme deðdi birinin biraz.
Tut ki karardý güneþ, tut ki söndü ýþýklar
Tut ki aþk, yüreðini eðdi birinin biraz.
Tut ki sustu yakamoz, sustu bütün denizler
Gözlerimden yol alýp yürürken saðanaklar.
Tut ki çekip giderken býraktýðýn tüm izler
Islandý, gökyüzünü bürürken saðanaklar.
Tut ki yoruldum canan, tut ki býktým gitmekten
Kirpiklerim yaðmura eþlik ederken yine.
Tut ki kýrýldým canan, tut ki býktým bitmekten
Gözlerin gözlerimden çekip giderken yine.
Söyle, bunca gamý kim kaldýrýr ey sevgili
Gecenin gölgesine düþüyorken karanlýk?
Hangi aþk bu eyvaha aldýrýr ey sevgili
Ömrümün kuytusunda üþüyorken karanlýk?
07.01.2009
Beylikdüzü
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.