AŞKIN YELKENİ
Toz kondurulmamýþ aþkýn yelkeni
Gözlerinden düþen çið tanesiyle kutsa beni.
Melekler ah u zar ile dolaþsýn cennette
Dudaðýndan düþen bir tebessümle izle beni.
Mahþerde ar duygusunu ararken sýrattan geçen kullarýn
Neþesinde bulup yüreðinde sar beni.
Adem’in Havva’ya baktýðý ilk bakýþýn þaþkýnlýðýyla
Kaburga kemiðine yakýn yanýnda taþý beni.
Heva ve hevesin izlerini taþýmasýn yanýk tenin
Bil ki ben senin yüzünde açan gamzenin
Suya düþen gölgenin yanaðýndaki ben’im.
Senden uzak sanma, gözbebeðinde ara beni.
Þeytanýn attýðý ilk kahkaha, yenilmiþ elmanýn ilk tutsaðý
Gibi atma beni dünyaya
Sen, toz kondurulmamýþ bir aþkýn tek sahibi
Sultanlar diyarýnda kendine kul say beni.
Çehren ne bir gölge ne de hüzün için misafirhane
Güller dolsun saçlarýndaki beyaz yerine
Ufka bakýp dalan gözlerinin kurduðu düþ yerine
Ömründe asude bir bahar diye yor beni.
Erdemini ve bir o kadar da hikmetini ararken aþkýn
Edeple buluþup, anlamýþken sabrýný miracýn
Gazapla deðil rahmetle taçlanmýþken tacýn
Ettiðin duanýn amin kýsmýna yakýn koy beni.
Ve gün gelir sabrýndan önce biterse içindeki telaþýn
Seni kaldýramaz kirpiklerimin nemindeki yaþým
Gül bahçesinde dolaþýrken bulduðun goncanýn
Bülbül niyetine yüreðini kanatan gül say beni.
M.S./2009
Kahramanmaraþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.