Birleþmiyor yolumuz, nedir çektiðim senden?
Getirdin kara kýþý, kar yaðdýrdýn gönlüme.
Þaþýrdým baharlarý, ne istiyorsun benden?
Yine uzaktan bakýp, har yaðdýrdýn gönlüme.
Fýtrattandýr galiba, çektiriyor maþuk naz,
Bu yüzden mi aþýðýn gönlü mahzun ve ayaz?
Düþüncemde hayalin raks edip çalarken saz,
Yine uzaktan bakýp, kar yaðdýrdýn gönlüme.
Bazen de diyorum ki “aldýrma boþ ver gitsin”,
Böyle saray bulamaz, viranelerde tütsün,
Ama yapamýyorum, içimdeki ümitsin,
Yine uzaktan bakýp, har yaðdýrdýn gönlüme.
Nakýþ nakýþ iþledim, bitirdin lime lime,
Ben büyüttüm, öldürdün aþký verdin elime,
Ne diyeyim ben sana, bulamadým kelime,
Yine uzaktan bakýp, kar yaðdýrdýn gönlüme.
Ne zaman üfürecek, bilmem Ýsrafil suru,
Takatsiz kaldý dizim, söndü gözümün nuru,
Feda ettim aþkýma, içimdeki gururu,
Yine uzaktan bakýp, har yaðdýrdýn gönlüme.
Niye hep istihzadýr sende bütün sevdalar?
Zirvesi kar olan dað, eteðine gül baðlar,
Ümit’in hali harap, için için kan aðlar,
Yine uzaktan bakýp, kar yaðdýrdýn gönlüme.
Ankara – 06.01.2009
Ümit Zeki SOYUDURU