Bir çocuk gördüm! Kalabalýðýn içinde koþuyordu. Bir þey söylüyordu,baðýrarak Bir türlü duyamadým,yapamadým.
Bir çocuk gördüm! Parkta bir köþede aðlayan Onun için aðladým,içimden Onun yanýna gidip,sevemedim,yapamadým.
Bir çocuk gördüm! Uzakta etrafýna anlamsýz anlamsýz bakan Yere düþtü bir an. Kolundan tutup kaldýrmak istedim,yapamadým.
Bir çocuk görmüþtüm! Onu her aynaya bakýnca tekrardan görüyorum. Tekrardan o günü hatýrlýyorum,annemin öldüðü günü, Annemi özlüyorum,bir türlü özlemimi gideremiyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
nadir civan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.