TÜRK TARİHİNDEN DAMLALAR 2

Bursa kor yaþlar dökerken, oldu yâr
Topraðým kanlar ekerken, dindi zâr

Osman’ým uçmuþtu, Orhan oldu Han
Gülþenim can buldu, devlet buldu Han

Zor seferler arttý birden, þevk ile
Nur neferler coþtu birden, meþk ile

Açtý mefkûrem ufuklar, inledim
Yandý Orhan hep, þafaklar dinledim

Hislerim dað dað dönerken yangýna
Közlerim bað bað sinerken yangýna

Yaslamýþtým kalbi, Orhan faslýna
Çýnlýyorken, gönlü yýktým aslýna

Deryalar titrer Söðüt’ten nur gibi
Bursa hep yakmýþ ateþler kor gibi

Devletim titreþti, âlem çaðladý
Orhan’ýn baðrýnda, âlem aðladý

Cemreler düþmüþtü, çýnlar topraðým
Nur fetihlerden çýkar, kor bayraðým

Can geniþler, dünya sýðmaz Orhan’a
Nur geniþler, derya sýðmaz Orhan’a

Vakte sýðdýrmýþtý, eþsiz arzular
Dindi artýk, büsbütün zor korkular

Topraðýmdan tüttü hep, gül mevsimi
Cetlerimden yaðdý hep, cenk iklimi

Kör Bizans birden, eritmiþ yollarý
Orhan’ým birden, çürütmüþ yollarý

Çaðlamýþ Orhan Bey’im, kurmuþ hedef
Þevkle Ýstanbul deyip, yormuþ hedef

Ah, nasip olsaydý bir an hülyasý
Aþkla hep titrerdi, bir an deryasý

Devre nur yazmýþtý, cenkler döndürüp
Asra kor yazmýþtý, katran söndürüp

Aþkla sultanlar, selâm durmuþ O’na
Þevkle ummanlar, selâm durmuþ O’na

Devletim yaslandý hep, gül köþküne
Orhan’ým süslendi, bülbül köþküne

Can kafesten uçtu, titrerken nefes
Kor yürek daðlandý, çaðlarken o ses

Baðrý titrer, yemyeþilmiþ tonlarý
Can da titrer, kýpkýzýlmýþ tonlarý

Estirip durdurdu, Orhan hep bahar
Devri canlandýrdý, yapmýþ bir çýnar

Þimdi öksüz doðmuyor, hiç kor güneþ
Þimdi yangýn saðmýyor, hiç kor ateþ

Orhan’ým yýldýz döþetmiþ asrýma
Devletim sevdâ kuþatmýþ kasrýma

Gülþenim suskundu, can vermiþti O
Harmaným mahzundu, can vermiþti O

Þimdi artýk, bende var, meltem yeli
Aþkla tüttüm; dindi hep mâtem yeli

Renklerim canlandý, artýk nur beyaz
Hülya ördüm; dindi artýk zor ayaz

( fâ i lâ tün / fâ i lâ tün / fâ i lün / )

-. - - / - . - - / - . - /




Sosyal Medyada Paylaşın: