Çok iyiler bitti
Çok iyileri, iyileri,
Biraz iyileri, yazdým sana,
Dost defterim.
Bitmesi gerekirdi,
Dolan yapraklarýn…
Ama ne yazar,
Dünya çirkin, ihtiyar,
Zindaný.. huzuru yýkan,
ahmaklarýn..
*
Yaradan için sev insaný,
Yarensizlik kederdi….
Göz yummasan, dost hatalara,
Yalnýz ederdi..
*
Acýlar çeksem de sevdim,
Bir yandan sevgi ekerken,
Gönlüme hep dostluk dedim..
Onlar menfaatte açtý yelken,
Silgimi aldým, hepsini sildim…
*
Ruhu yitik dostluðu,
Sildikçe,
Boþ kalýyor, ilk sayfalar..
Paylaþtýkça, çoktular..
Þimdi…
Sanki hiç yoktular,
Desem... þahit olur,
Gönlümdeki yaralar…
Açtýn mý, sýmsýcak kucaðýný,
Can evinden vururlar...
*
Hep bana derse , dost bildiðin insan,
Kiþi yedisinde neyse yetmiþinde odur,
Zor olsa da, uzaklaþ at yakandan,
Gelecek acýlara sigorta, rahatýn olur…..
*
Girdabýnda ezer bizi, fesat ve kibir,
"Ýslama göre"çizgileri silik, gafil ümmettin..
Sýr maskelerini düþürüyor bir bir,
Yapmacýk ve süslü, riyakar samimiyetin...
x
Sildikçe,
Çok iyiler bitti, az iyiler,
Kaldý mý yadigar…
Oysa hepsi iyilerdi..
Çaðýn insaný ile, nereye kadar….
*
Býkmadan gerçek, sevgiler ekeyim,
Silgiler, düþman baþýna,
Tek çýrpýnýþ, ama ne yazar,
Çok iyiler bitti,
Öksüz sevgilerim,
Benimle kaldý naçar,
Dost defterim…
Mayýs 2000/þeker mh.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.