Dar sokaklarda saklý sevinçler
Dibi görünmeyen kuyuya aksi vurur
Hep ertelenmeye mahkum ümitler
Ateþten damýtma gerçekler
Gurur perdesi ardýnda göz kýrpar
Kendine el
Ele kendin yanýn
Kýyamet kopar içinde
Her gülüþte göz bebeðin yalancý
Her seziþ sevinçsiz kalbin günce adý
Kurban olur
Dilinde “seni seviyorum” yerine
Yalaný þahadet bulursun
Geceleri duygular duyarlaþýr
Sessiz akan gözyaþýnda
Ne afet çýðlýklar yankýlanýr
Bir kurþun
Bin umuda...
Kirpiklerin gölgesinde
Duyarsýn, yaþarsýn
Mazinin yarý açýk penceresinden
Güneþler doðar sonra;
Dudaklarýnda düþen közün izi
Dokunursun geçmeyen tatlý sýzýsýna
Toprak tohum çatlatýr
Atlas olur gök, yýldýzlarý serer ayaklarýna
Doðum sancýsý ýþýltýlarý
Vurur en vurgun haliyle göz pýnarlarýna
Yeniden doðarsýn sabahýna
Avunursun iþte...
Yine gece
Her gece gibi...
Özlem kadar evren
Evren kadar sevgin
Anlasana
Baþlayýþta aþkýn gölgesi olur
Bitiþte hep yakan gerçeði....
Þükran AY
05.01.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.