Hay Dostum, hatýrla, yýllar öncesi,
Tut ecdat sözünü, kotar dedimdi! ..
Yaðmuru yel, insaný el azdýrýr,
Bataklýkta gezen, batar dedimdi...
Fýrtýna ektikçe borayý biçen,
Caný yansa atý sollayýp geçen,
Harfendazlýk ile dil damak sürçen,
Küçük dilini de yutar dedimdi...
Alýmý, çalýmý, en, boy yerinde,
Arefe çiçeði zakkum türünde,
Kýrk fýndýðýn kurdu günün birinde
Pabucunu dama atar dedimdi...
Ayran budalasý, savsak kafalý
Ilýca ördeði okur mavalý;
Yeter ki, rahatý bozulmamalý,
Baston yutsa yana yatar dedimdi...
Ýp kaçkýný zindan gülü koklayan,
Altý alay, üstü kalay zýplayan,
Bit pazarlarýndan çerçöp toplayan,
Beyoðlu’nda beylik satar dedimdi...
Boynuz uman sýpa kulaktan olur,
Kendinden pay biçen dengini bulur,
Al gören genç boða burnundan solur
Kuyruðuyla fili tartar dedimdi…
Çoban armaðaný çam sakýzýný,
Beleþe çiðneyip kesme hýzýný,
Haram lokmalardan gözet aðzýný,
Yelleniþi kispet yýrtar dedimdi…
Âh alanlar onmaz, âh yerde kalmaz;
Acý patlýcaný kýraðý çalmaz;
Aç gözlünün cebi deliktir dolmaz,
Yoldaþlýðý, yola zarar dedimdi...
Dostlarýný sille, tepik itersen,
Her müþkülde kýzýp firar edersen,
Heybeni sýrtýna vurup gidersen,
Devlet de çuvala sýðar dedimdi...
Sakýn el uzatma nadan düþküne,
Bulaþýr marazý varmaz üç güne,
Kurdunu döker de sýrça köþküne,
Bal tasýna sinek yýðar dedimdi…
Domuzdan post, eski düþman dost olmaz,
Düþmeye gör, hayýr soluk solumaz !..
Ava çýkan çakal kessen ulumaz;
Arkalý it kurdu boðar dedimdi...
Kora gömsen duman vermez adamlar,
Yumuk ellerinden sanki kan damlar,
Aðzýna tek zeytin sunsa bin umar,
Ardýna da torba baðlar dedimdi...
"Esma"yý üstüne sýçratma, sakýn!
Hasmýna uzak dur, dostuna yakýn!
Koðucu yamyamdan Allah’a sýðýn,
Yumurtaya küpe takar dedimdi! ..
Fitne kumkumasý, cimsim karpuzu,
Kafadan bacaklý yaban çulsuzu,
Yol geçen hanýna kurar da pusu,
Tekerine çomak sokar dedimdi...
Oyun sakalýnýn bittiði yerde,
Ayýnýn armudu güttüðü yerde,
Dumanýn dosdoðru tüttüðü yerde,
Balýk da kavaða çýkar dedimdi...
Kel yanýnda kabak ansan darýlýr,
Yolunca gitmeyen denksiz yorulur,
Su testisi sudan sebep kýrýlýr,
Ateþe güvenme yakar dedimdi...
Namert lokmasýna tamah eyleme,
Çardak yosmasýyla gönül eðleme,
Yalancý çobana yalan söyleme,
Bin koyunu birce kýrkar dedimdi!..
Kýrk yýllýk Yani’den olur mu Kâni?
Avara kasnaða döndürür seni !..
Ýfrit yardaðýnýn geçmez de kini,
Kýskançlýktan burnu sarkar dedimdi...
Tuzla da kokmasýn piþmiþ kelleler! ..
Vur elli, kem dilli, adý belliler,
Ýspenç horozlarý, baþý telliler,
Kendi gölgesinden korkar dedimdi...
Leyleðin attýðý yavruya deðme!
Cim karnýnda nokta diye kaþ eðme!
Feleðin dâmýna düþene söðme,
Katý yaydan oku fýrlar dedimdi ! ..
Boþ gezenin boþa çýkar kalfasý,
Sabun köpüðüne benzer sultasý...
Konya kaþýðýnda lodos dalgasý,
Adamý cin gibi çarpar dedimdi...
Bilen bilir kanlý canlý damarý,
Tilkiye tavþanla verir týmarý;
Acem arslanýyla oynar kumarý,
Sel önünden kütük kapar dedimdi...
Ah deme, bir aðyar duyarsa ohh der,
Sakalýndan keser býyýða ekler,
Meselenin çatal yerini bekler,
Kirpiðine soðan doðrar dedimdi ! ..
Anasýyla kýzý, helvayla kozu,
Paylasan ne yazar kurudur tuzu;
Kurt aðzýndan kuzu aparan tazý,
Marsýk yeyip ateþ kusar dedimdi...
Tilki kovalarken pars uyandýrma !
Peynir masalýyla karga kandýrma !
Marmara’yý kibrit suyu yandýrma,
Uludað’ý duman basar dedimdi...
Kavga kaþaðýsý, püsküllü bela,
Baþýn derde sokar gelmez de yola;
Böyle arkadaþýn sonu musalla,
Kuþuna da mezar kazar dedimdi !..
Sipsiyi kýskanýr nice zurnalar;
Keþkeði unuttu yeni yarmalar;
Býldýrýn hurmasý kýçý týrmalar,
Olgun nar meraktan çatlar dedimdi...
Bakmak yetse kedi kasap olurdu;
Bal sözünden aðýz murat alýrdý;
Laf torbaya girse miras kalýrdý,
Düt demeye dudak arar dedimdi...
Aç insana davul çalsan duyamaz,
Üç adýmda beþe kadar sayamaz;
Kýrk hârami bir çýplaðý soyamaz,
Ummadýðýn taþ baþ yarar dedimdi !..
Göz deryâdýr þimdi seyir bedava;
Kim kime, dum duma toz duman hava,
Eyyam adamýyla gidilmez ava,
Tüfeði de çifte patlar dedimdi...
Aðaran baþ, yaþlý gözden saklanmaz;
El yayýyla ev danasý oklanmaz;
Bin yýkasan kara kömür aklanmaz,
Elmasa kahrýndan yanar dedimdi...
Adýmýný denk at, potin sýkmasýn !
Âhýný þiþirme göðe çýkmasýn !
Aðzýn aya, gözün çaya bakmasýn,
Baþýna da kuzgun konar dedimdi !..
Geçe geçe bir gün candan geçersin,
Vidin kalesinde mazgal seçersin,
Patlýcan cenginde þehit düþersin,
Hüsranýnda suyun kaynar dedimdi !..
Bilge’nin dostlardan sýtký sýyrýlmaz;
Etle týrnak çatlý parmak ayrýlmaz;
Soðuk yüzlülerin beli doðrulmaz,
Sevene her mevsim bahar dedimdi...