Gibi

Bazen umutsuzluk çöker yüreðinin ortasýna
Nefes almaktan býkarsýn
Dünya sana kor gibi
Göðüs kafesini sýkar birileri
Yaþamak ölmekten zor gibi.

Ben böyle deðildim dersin
Gençliðin gelir aklýna
Kýra çýkmýþ tay gibi
Kendine bakarsýn, boynun bükülür
Birkaç yerinden kýrýlmýþ fay gibi.

Sebep ararsýn çarenin çöplüklerinde
Bulduðun senin deðildir
Görmeyen bir çift göz gibi
Bazen söylenen, bazen söylenmeyen
Bir haykýrýþ ya da fýsýltý, bir çift söz gibi.

Yeter dersin, isyan edersin kahýr duvarlarýna
Omuzlarýn çökmüþtür artýk
Küçük bir þey kalmýþtýr iliþen, bað gibi
Düþüncelerin ezer her an seni
Her nefeste büyüyen dað gibi.

Karanlýk tünelleþir sonunda meçhul el sallar
Bedenin her noktadan feryat eder
Bir ölümcül iz gibi
Hâlâ bir þeyler beklersin
Henüz çýkmamýþ dal gibi, filiz gibi.

Turgut Uzdu


Sosyal Medyada Paylaşın: