her sabah gün doðmadan ufka sýzan bir kaç damla kan yalnýzlýk/tandýr gül kokan...
daha sen uykudayken demlenir bir demlik çayda özlemin kim taþýr bilemem kokusunu içime bu yalnýzlýk ülkesinin...
açýnca gözlerimi ýlýk bir rüzgâr aralayýp perdeyi uzandý penceremden körpe beyaz ellerin zamansýz bir güz yaðmuru yýkarken gözlerimi yanaklarýmdan süzüldü öptü gamzelerini senin de payýna eylül düþtü bu sabah...
dün akþam beklenmedik bir tesadüftü lâf lâfý açtý; kulaklarýný çýnlattýk ayný masada öðretmeninle yemek yedik soyadýndan anýmsadý seni, hattâ ;seninle ayný sýrayý paylaþan arkadaþýn senden daha güzelmiþ ben deðilim diyen; öðretmenin sen beni yýllarca sürükledin hâlâ daha sürüklersin gökte sevda tekerim yerde elma þekerim bakmadým ki tadýna, bitireyim seni esin perim; söz verdi, bir gün görürse seni ne çok sevdiðimi anlatýr öðretmenin...
o kalkýp gidince örtüsüz kaldým gecede düþlerinle çýrýlçýplak ne ümitler besledim ne hâyallerle süsledim seni ateþten güller desteledim yýldýzlardan þarký besteledim...
sabaha karþý sazlý sözlü bir gruptuk demirciler tanrýsýnýn mabedine yakýn bir yerde oturduk Olympos antik kentinde; oraya varýncaya deðin yüz kilometre katettik T.Çandar’ý kucaðýmda uyuttum yorgundu sarhoþtu sonra senin þarkýný çalýp söyledim o da çaldý söyledi inledi gecede sevda türküleri bende kalan; þarkýlarýn þiirlerin...
aslý güzel olan bir þeyin nesli de güzel olur deðil mi kýsmet deðilmiþ kucaklayamadýk düþ bebeklerimizi mektubum sana ulaþýr gelir misin bilemem gözyaþlarým sana bulaþýr deli misin diyemem silerken gözlerimi sevdiðimi biliyorum galiba çýldýrýyorum...
þiir deðil; sevda seli bir nehir bu aktýkça artýyor debisi nereye, neden belirsiz gök dað deniz sürükleniyorum ölesiye sereserpe yýldýzlar iki yakasýnda nehrin belik belik, nasýl da güzelmiþ salkýmsöðütlerce saçlarýna özenmiþ ayla geçiyor yüzün geceden...
saygýyla anýyor kaygýyla arýyorum seni hayâli hoþ, kokusu mayhoþ fýndýk elmam, can eriðim kekre sevdiðim, ahlatým gül çiçeðim benim...
katlansýn diye sevgi tatlansýn diye tuz mu ekilir ayrýlýðýn üstüne yaðýyla biberiyle sen misin beni bir havada, bir tavada aþkýn güneþinde gezdiren sen misin hasretinle tatlý candan bezdiren söner mi bu yangýn yaðarcasýna gökyüzünden?
seni andým tanrýlar katýnda bu gece sensiz yýllarý düþünsene örsüne koyup yüreðimi saçlarýnla baðladýðýn hasretinle daðladýðýn geliþin gündüz, gidiþin gece günleri...
her sabah gün doðmadan ufka sýzan bir kaç damla kan yüzünün düþtüðü kömürden körüðün ateþi deþtiði yerdir göðsümün kafesinde bir inip bir kalkan hasretindir dudaklarýndan üflenip yüreðimi yakan...
Þaban AKTAÞ 19.09.1999
AGSS SERÝSÝ
Resim:Mehtap fotoðraflarý/ Bknz.Google
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şaban Aktaş (Homerotik) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.