aðaçlar saygýyla eðiliyor önünde
rüzgarla vals yaparcasýna,
selamlýyor güzelliðini.
yaðmur yaðýyor itanbul sokaklarýna
yavaþ yavaþ ýslanýyor
arnavut kaldýrýmlarýnda
bedenim.
titrek sokak lambalarýnýn altýnda gülümsüyorum
sýrýlsýklam dünyaya
ve
hiç sahip olamadýðým
sana...
kuþlar,aðaçlar dile geliyor
ardýndan ’gitme’ diye.
dönüp bakamýyorsun
bir daha asla geriye
ardýnda býraktýðýn herþeye
ve
hayallerine.
bir mezarýn baþýnda aðlýyorum
sýrýlsýklam dünyaya
ve
hiç sahip olamadýðým
sana...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.