BIRAKMA, ELLERİMİN NASIRINA

Yokluðun sýkýþýyor
Akreple yelkovan arasýna
Ahh! Diyorum koþuversen arkasýna
Býrakma, býrakma
Beni ellerimin nasýrýna.

Yürekleri nasýrlý insanlardan deðilim
Bir olta atýp denizin ortasýna
Balýk bekleyen deðilim.
Olta ve balýk…
Zor diyorlar hayat
Zamansa alýk…
O halde kal yanýmda
Kolay deðil midir gitmek…
Bir þehri güpe gündüz
Göz göre göre yýkmak
Çernobil atýðý bir þehir
Bir bardak çay içmek
Ýnsanlar karþýsýnda
Kanseri yenmek deðil midir?
Kangrene dönen düþlerimde
Senin izdüþümlerini görmek
Ve çizmek gecenin ýssýzlýðýna.
Ölüm kadar aðýr yokluðunu...

Kuþbakýþý bakýyorum hayata.
Sýnýrlarý deðiþiyor ülkelerin
Ve sen bana hala yasak.
Uzak deðil mi sevmelerin?

Kirpiklerin kadar yakýnken hayalim
Baðdat kadar uzaðým dizinde
Saçlarýn, saçlarýn ve en güzel yerin
Deðil midir gözbebeklerin?

Dalmak isterken Ummanlara
Gemisiz bir korsan gibi kýyýda
Beyaz bayrak sallýyorum sevdana
Sevdanýn deðil miydi rengi kara?
Akreple yelkovan arasýnda
Yokluðun sýkýþýyor
Yüreðimin daralmasý deðil midir?
Ayrýlýk kucaðýmda büyüyor.



M.S./2009
Kahramanmaraþ




Sosyal Medyada Paylaşın: