ölümcül bir þarký mýrýldanýr dilim aklýmýn ucundan kaçtý nakaratý vakit gelmiþtir der gibiydi son cümlesi.
belki trenlere bineriz belki otobüsden ineriz belli mi ki; ölümün bize kestiði bilet?...
almayýn yüreðimdeki sevgi kýrýntýlarýný gözümün önünden geçiyor kanatlý melekler mecburi bir þey, var gibi, yok gibi gidelim der gibiydi son cümlesi.
ýslanmýþ pencere kenarlarýna akýttým yaþlarýmý anlamadý hiç kimse anlamadý annem bile...
uykuya düþmüþüm bu gece her tarafým kýrýk dökük kabuslarýn en dibine inmiþim ürkmüþüm uyumaktan yarý uyanýk kalmýþým sabaha sabah ki, ellerimde büyüttüðüm kirli yalnýzlýk...
belki trenlere bineriz belki otobüsden ineriz belli mi ki; ölümün bize kestiði bilet?...
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜNEŞ/AY/KUTUP YILDIZLARI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.