Elli yýlýn halkasý bedenimde
Alnýmda çizgilerim
Az-dý ve sensizliðim ile çoðaldý
Yalnýzlýðýmda dahi seninle güldüm…
Eskiden ayrý mekân tutmuþtuk
Þimdi dünyalar farklý
Buradan oraya göç yolu var mý?
Gel diyemem sadece beni unutma gülüm…
Bu nasýl baþlayan yýl böyle
Gitmek bahar öncesi
Papatyalarýn kýr süslemelerini
Görebilmek için bir tohum sin-ime gömdüm…
Elli altýda merhaba dedim
Ýki bin dokuz gitme zamaný
Duydum yýrtýlmýþ býraktýðým aný defteri
Sýrattan geçemediðime deðil de ona üzüldüm…
Abdala malum olur derler
Rüyamda gördüm
Yaþama baðlanan pamuk ipliði koptu
Üç mart iki bin dokuz-un sabahýnda öldüm…
Benim için dua okur musun?
Ýnanmam biliyorsun
Kimsenin okuyamadýðý þiir yaz bana
Ben þiirlerimi kendimle beraber gömdüm…
ÝST. / 03.01.09 / 01.00
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.