yaðmur yaðýyordu pencereme vuran damlalar gözümden akan yaþlar gibiydi
yoktun ben bekliyordum
hani bir ümit derler ya belki gelirsin gelirsin diye bekliyordum
sanki þimdi döneceksin köþe baþýndan hemen ardýndan zil çalacak sanki içeri gireceksin ellerini ovuþturarak üþümüþsün sýcacýk çayý yudumlarken geçiverecek günün tüm yorgunluðu ben baþýmý göðsüne yaslayacaðým sen nefes almaya korkacaksýn
gideli çok olmadý hepsi hepsi bir bahar geçti üstünden merak etme beni eskilerden en iyi arkadaþýmdý yanlýzlýk sen yokken de vardý þimdi sen gittin hep var olacak
þimdilik idare ediyorum güneþ doðunca baþlýyor tiyatrom gün batýmýnda bitiyor kader diyorum böyle olmasý gerikiyormuþ böyle oldu
hayat belki seni bana çok gördü olsun yaþattýðýn her an için ve yaþatamadýðýn anlar için teþekkürler sana hiç önemi yok ben beklerim seni bir ömür boyu bu pencere kenarýnda...(SHR)
Sosyal Medyada Paylaşın:
shrgnr Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.