*)(*MENEKŞE MOR YÂREDİR*)(*
Yüzün öper diyerek gölgeli kýskanç çýnar,
Menekþe gün mü görür, boynu buruk hep bizar.
Yalardý göðsünü Ay, hercai þehvettedir.
Utandý hercai bak, yaþlara yangýn sýkar!
Menekþe mor yüreðin nefsine hançer sokar.
Görürdü gül yasemin gitti yârin köþküne.
Papatya el tutuyor uçtu falýn aþkýna.
Menekþe gam dokunur, düþtü hayal meþkine.
Yanar menekþe solar, gönlünü mosmor yakar.
Kamelya orkide ön cumbada konser verip,
Manolya pak teninin kibrine zümrüt takar.
Menekþe bahtýna küs yollara mahzun bakar.
Bilir ki doðduðu yol üz’re sürecek alem.
Bu fikri akla aðýr, boynu bu yüzden yýkar.
Fikirde süs seçerek endamý ihmal eden,
Menekþe kör talihin hazzýna mosmor bakar.
Fakirdi, hicranýnýn hüznüne kurban olam.
Menekþe bak gözünün yaþlarý benden çýkar.
Menekþe, mor yâredir, topraða mosmor bakar…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.