GANİTA’DA AKŞAM

Güneþin yangýnýný Ganita’da seyre dal
Gerçeði kýskandýrýr yaþadýðýmýz masal

Bulutlarýn alnýndan öper bir mavi damla
Hatýralar canlanýr yüreðim dolar gamla

Bir martýnýn sesiyle uyanýrým düþlerden
Rengi kaçmýþ yüzümde ne kaldý gülüþlerden?

Uzar gider yürekte geçmiþin saltanatý
Ne zaman döner bilmem gönlümün yýlký atý

Gözyaþlarým söndürmez hüzün ateþlerini
Tutunurum düþlere býrakmam peþlerini

Görürsün gurup vakti ufuklarýn cengini
Eþyaya düþer gölge, renk yitirir rengini

Çaðýrýr Karadeniz gönlünü eðlenceye
Aydýnlýk kaybolurken selam durur geceye

Sularýn yangýnýnda gönlünü ummana sal
Aþýnadýr yüreðe terk etmez beni melal

Ganita’da her lahza geçmiþten izler taþýr
Zemheri ayazýnda balýklar suda üþür

Dalgalar kýyýlarýn öperken dudaðýndan
Bir damla yaþ süzülür mazinin yanaðýndan

Ganita’da her akþam oturunca köþeye
Bir yudum çayýn zevki bedeldir her bir þeye

Çayýna þeker diye akþamýn hüznü düþer
Bugünün hoyrat eli hatýralarý eþer

Hiçbir þeye deðiþmem içimdeki uzleti
Ganita’da bulurum aradýðým lezzeti

Gözyaþlarýmýn tuzu karýþýrken sulara
Karþý koyamaz kalbim aþk denen pusulara

Þehir efkâra durmuþ, gecenin yüzü kara
Yüreðim sýrlarýný götürecek mezara

Göklerin boþluðunda kaybolurken son ýþýk
Anla beni Ganita, gönlüm yine karýþýk!...

M.NÝHAT MALKOÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: