kanýyor kalbimdeki yediverenler kardelen vaktinden önce eriyor kar güneþe doymuyor buz kesmiþ vücudum uzak, çok uzak ülkelere açýlýyor kapýlar kurtulmuyor, kan kusan hastalar gözlerim uykuyu unutmak istiyor senin yokluðun var þimdi burada giderek içine alan beni...daha da özleten... sen yoksun...hiçbir þey yok. görünen ve görünmesi gerekenler zaten yok duyduðum sesler tümden yalan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜNEŞ/AY/KUTUP YILDIZLARI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.