SENSİZLİKTE BİLE SEVİYORUM SENİ
Bir tebessüm kadar güzel olan yüreðin
Umuda verilmiþ en güzel sevda ödülüydü
Karanlýklarýn içinden gelen sesler yankýlanýyordu
Deli bir yalnýzlýðýn sessiz çýðlýklarý ile
Bir avuç yýldýzdý gözlerinden inen
Acýya diz çökmüþ zamana yenik düþüyorduk
Oysa bir tutsan ellerimi, öpsen yüreðini,
Düþlerimi baharlara býraksam keþke
Boþ ver deyip sadece san þu kelimeyi söyleyebilsem
" sensizlikte bile seviyorum seni"
Biliyorum gözyaþlarýmla yýkayacaðým geçtiðin sokaklarý
Uzaklardan bakacaðým perdenin ardýndan gülümsene
Býrak hasretinle kavrulsun sensizlikteyken hücrelerim
Býrak sana dair ne varsa haykýrsýn yüreðim
Býrak bari sadece o kelimeyi kalbime kazýsýn anýlarým
" sensizlikte bile seviyorum seni"
Gözlerine doðan gün ýþýðý gibi düþmek istiyorum yüreðine
Zulasýnda sakladýðým hayallerimi koymak istiyorum rüyalarýna
Titrek elerimle bastýðým klavyemde seni yazýyorum umutlarýma
Ve karsýmda sen, saksýmda yetiþtirdim gönül çiçeðim
Biliyorum sessiz ve derinden dinliyorsun beni
Senin gibi suskun ama gülümsediðini hissediyorum
Ýþte o zaman o cümle aklýma geliyor ve haykýrýyorum
" sensizlikte bile seviyorum seni"
Yazan: Gürkan karanfil 17.05.08
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.