ACININ ZAPTİYESİ
Aðlamak istiyorum, aðlamak.
Þu halim,
Ergene gibi bozbulanýk
ve
Aðlayan Köprü gibi aðýt…
Þiirle,
zamanýn nerelerini iþledim bilemem.
Yokluðun,
ACININ ZAPTÝYESÝ gibi
tuz döverken tepemde.
Ýki sevgili görsem elele ,
içim yanar.
Ve
dilim bozgunu, yalnýzlýðý kanar...
Þair abiler gelir aklýma,
Kavuþtaðý ,
“benim meskenim daðlar”
ya da,
“baþýn öne eðilmesin” diyorlar...
Trakya’da Orfeus çilesiyle,
“ilk günah” ý,
hatýrlatan fülütüy’le ,
(......) sevdasýnda,
bir otlar bitmedi kuru kafamda...
Mahya Tepe’den Ýda Daðý’na kadar
kýrmýzý karanfiller açýlýr.
Kýz su içer,
köy yanar,
deli taranýr, yangýn bitene kadar...
Güneþin altýnda,
canýmýn dermanýna,
yeni þiirler,
türküler söylerim ateþ alev...
Çifte deðirmentaþý döndüren,
yüreðim gelincik tarlasý.
Ve
kavuþtaðý olmayan,
kanýma,
iliðime iþleyen ulusal aðýt yarasý...
Korkarým yine,
Bahar’lar hüzün açacak.
Niye akla gelmez,
Göçünmedeyiz !
Kalanlara selam olsun,
Seni de toprak uyandýracak...
Mustafa ERMÝÞ
12 Aralýk 2007
Aðlayan Köprü: Pehlivanköy-Uzunköprü Yolunda ve Ergene Nehri üzeride bulunan
tarihi bir köprü olup, Pehlivanköy Ýlçesi arazisi içindedir. Ayrýcalýklý bir tarihi söylence-
si vardýr.
Mustafa Ermiþ
Þair-Gazeteci-Yazar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.