gönül sana...
Yüksekleri mesken tutma ey gönül,
Ya fýrtýna,ya tufan,ya kar bulursun.
Helalden al,harama meyletme ki,
Zalimlerin elinde,ruhsuz,bezirgan olursun.
Dost, mecliste övünme sen varýnla,
Ne hanlarýn,ne hamamýn,ne sarayýnla,
Dünya malý,gün olur elden gýder,
Fakr_u zaruret içinde,hal_ü perýþan olursun.
Dil söylerken,yanlýþlara saparsa,
Can severken,cana eza yaparsa,
Ruh,bedenden,kul hakkýyla çýkarsa,
Hak önünde utanýrda,rezil_ü rusva olursun...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.