biriktir gözyaşını...
"Adýný sen koy" dedim ya,sana olan sevdamýn,
Bilemedim en sonunda "hevesti" diyeceðini.
Ýlk ve son aþkýmdýn,umuduydun geleceðimin,
Nasýl da hissedemedim,baþkasýný seveceðini.
Buruldu yürek yine,anýldý ya hatýran,
Bitirdin beni bende,öksüz kaldý bak sevdam.
Aklým baþýmda deðil,ben bende kaybolmuþum,
Kendimi aradýkça,yalnýz seni bulmuþum.
Zoraki yiyip-içip,nefes alýr olmuþum,
Anlamsýz kaldý dünyam,ha varmýþ-ha yokmuþum.
Artýk zaman ihanetin ertesini vuruyor,
Geme gelmez duygular,nefretim þahlanýyor.
Vuslatýný beklemeye bir ümit býrakmadýn,
Kapattýn kapýlarý,gölgelerin silindi.
Ulaþýlmaz oldun da,yollarý yasakladýn,
Bitecek kan çiçekleri,mezar baþýmda þimdi.
Can,boðaz düðümünde,ölmede ya yüreðim,
Lutfeyle son bir kere,hayalini göreyim.
Ben sana meftun,göçerken bu cihandan,
Bir damla gözyaþýný,döküverme arkamdan.
Biriktir, taa mahþere kadar,sakla da gözyaþýný,
O yaþlarla yýkarsýn belki mezar taþýmý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.