DELORİ DELORİ

Arýlar çiçekte bal tadýndayken
Serçeler tellerde halay çekerken
Delori...delori...delori oy...
Kerpiçten evler kapatýrken perdelerini
Nedense gizlerdik, içimizdeki kötülükleri
Bir kurþun ýþýðý çözerdi, gecelerin dilini
Bildiklerimizi ihbar etmeliyiz, ya da inkar
Öyle kimliksiz,öyle yoksul, öyle gurbet
Ýçimdeki nehirler öyle duygulu akar.
Adetlerin meydanýnda oynaþýrdý gölgeler
Tanýdýk bir mýsra býrakmamak gerek
Göçmen bulutlar sýralanmýþ daðlara
Suçun kýyýlarýnda sabah
Tutuklu þarkýlarda geziniyor ömrüm
Yýkanmýþým korkularýmla
Yalnýzlýk benim arkadaþým...
Karelere böldüm doðrularýmý
Tatbikatsiz yakalandým, takatsiz kaldým
Küçük hüzünlerle andým maziyi
Aynalarda eskidi gözlerim
Ýç çekmecemden çýkardým kiþiliðimi
En tenha saatlerdeyim sarýl bana
Güneþ doðudan doðar, bunu unutma!...
Kendimi dýþlanmýþ saydým.

ÞÝÝR: Sedat Erdoðdu


Sosyal Medyada Paylaşın: