figânlarýmý topuktan saçlarýma kadar örtünüp de yatýyorum her gece yataðýma ve her sabah ayak ucuma yaslanmýþ ayrý bir sus’la uyanýyorum; seviþemeyiþlerimin doðurup da býraktýðý. her ne kadar görmezden gelsem de sevgilim her þey gittiðini söylüyor bana her þey bittiðini.
sonu belliydi oysa dilde üç kalpte beþ haneli mecâz bir aþktý bu Rabbe ihbar edilmeyi bekleyen, sanki her an yaka paça alýnýp götürülecekmiþim gibi bir aþktan diðerine diken üstünde oturuyordum her þiirimin, kaçamýyordum da her köþe baþý tutulmuþtu bir baþka aþ(ý)k tarafýndan sanki ve þahdamarý kesillip de bir kenara atýlan tüm aþklar neredeyse benden bilinir olmuþtu artýk hemen robot resmi çizilmiþ kalbimin asýlmak için her aþýðýn matemli gözlerine
her þeyi geçtim yaðmur kuþlarý bile intihar etmek için boyunlarýna taþ deðil de sýrf kalbimi baðlamak için böyle göç etmeye baþladýlarsa yanaklarýma ve ben el edip durduramýyorsam onlarý sen gerçekten gitmiþsindir sevgili gerçekten bitmiþtir!
biliyorum, okumayý deðil de yaþamayý bir türlü sökemediðim bu aþktandýr aramýzdaki kekeme ayrýlýk!
Bir türlü unutamadýðým’a...
Sosyal Medyada Paylaşın:
adya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.