toprak.....

yaktýgým gemilerin küllerini hangi ummanlara savurmalýyým...
gökyüzüne çýkýp ermiþlere mi karýþmalýyým..
yeryüzünde ayakaltý bir yol kenarýnda mý unutmalýyým kendimi...
unutmak için gözlerinin rengini ...
viraneliklerden çekip aldýgým bedenimi kim armagan etmiþti sana
yüreðim mi dinlememiþti beni...
ben mi dinlememiþtim yoksa yüreðimi?

oysa bir romanýn sayfa aralarýnda bulmuþtum seni...
buldugum yerde yitirmek isterken...
yüreðimin ücralýklarýnda aranýyorum kor sýcagý gözlerini..
dönüp dönüp arkama bakýyorum ýssýz karanlýk sokakta...
ayak seslerim arttýrýyor ulaþýlmaz uzaklýklarýný...

bir garip giriyor gömleðimin yakasýndan içime rüzgar...
serinlikmidir saran bedenimi
yoksa gözlerinsiz kalmak mý beni titreten...
damarlarýmýn kaný çekilir...
toprakta ararken bedenimi...
ulaþýlamaz deryalara savurdum artýk sensizligi..
topraga verirken bedenimi.....
Sosyal Medyada Paylaşın: