MAĞRUR GÜL

Sabahýn seheriydi gün doðmak üzere
Gonca olan gül fidaný Gözlerini açtý gün ýþýyor dedi
Etrafýna bakýndý hiç ses yoktu
Herkes uyuyor derken yakýnýnda bülbül baþladý þakýmýya
Doðan güne açan güle þarký söylemiye
Gonca gül þöyle bir daha bakýndý gerindi
Kendini þöyle bir süzdü incecik bir dal ucunda
Yeþil etek kýrmýzý buluz çok güzeldi
Evet bülbülleri öldürecek kadar güzeldi
Hafif aralýkdudaklarýnda inciyi andýran
Çið taneleri vardý
Rengi þarap kýrmýzýsý idi
Kendisiyle öyle bir gururlandý
Herkese her þeye tepeden baktý
Benden güzel yok diye bülbül hala þakýyor
En güzel naðmelerini okuyordu
Gülün bülbülü gördüðü yoktu gururundan
Baþý dik maðmur tatlý bir meltemle sallanýyordu
Küçük menekþede uyansý þöyle bir esnedi gerindi
Salýndý mis gibi koktu nefesi
Etrafýna tatlý bir baygýnlýk verdi bu güzel baharýn gününde
Baþka çiçeklerde vardý etrafta sünbüller laleler papatyalar
Çekik gözlü hercailer hepside uyanýyordu
Birbirlerine günaydýn diyerek hepsi baþka güzel baþka koku salýyordu
Güneþe bakarak gülede selam verdi menekþecik incecik sesi ile
Günaydýn gül kardeþ gül maðrur dik baþýný birazdaha kaldýrarak
Hiç cevap vermedi birazda kýzarak
Bunu mor sünbülde görmüþtü ukala dedi birazda kýzarak
Bütün bu küstahlýðý bizden uzun olmasýmý diyerek
Sesli konuþtu menekþeye boþ ver kardeþ
Sen ona bakmasýn varsýn bize onunda farký yokki bizden
Biz hepimiz çiçek ailesindeniz papatyasý lalesi
Hepsi birden söylendi neden bu gurur neden
Ama gül hala direniyordu konuþmamaya kararlý
Derken bir ayak sesi ve bir adam elinde makasý
Önce gülü gördü gülerek dedi çok güzel gülüm açmýþ
Sonra diðer çiçekleri kokladý derin bir nefes aldý
Bu güzel bahar sabahý temiz hava
Güzel çiçek kokularý güle doðru uzandý bir kokladý
Hiç kokusu yok ama çok güzel derken bir çýðlýk
Bir ah sesi duyuldu gülü tutup okþarken
Parmaðýna gülün dikeni battý adam güle bakarak
Çokgüzelsin ama dikenin olmasa diyerek uzaklaþtý oradan
Gül çok mahçup olmuþtu güzel yüzünü saklýyarak
Biraz önce çiçeklere yaptýðý kabalýðý hatýrlýyarak
Gözünden bir çið tanesi düþtü menekþenin dibine
Üzüldü küçük menekþe ince sesi ile
Aðlama dedi olur böyle þeyler bizim boyumuz kýsa senin boyun uzun
Bizim kokumuz var senin dikenlerin
Onlar seni korumak için batmasaydý dikenin
Koparýrdý o adam seni gül þöyle bir baktý evet doðru dedi
Dikenim olmasaydý kopmuþtum dalýmdan iyi oldu
Gülümsedi menekþeye kendisini teselli etti diye
Akþamadek konuþtular dertleþtiler
Akþam olunca hepsi bitkin birazcýk kocamýþ
Yumdular gözlerini gece baþlamýþtý yýldýzlar çýkmýþ
Ay parlýyordu gök yüzünde
Kýrmýzý gül artýk gonca diðildi açýlmýþtý birazcýk
Gün boyunca rengi gitmiþti büyük bir gül olmuþtu
Sabahki halini düþündü gülümsedi
Ne kadar aptalmýþým kendimi ne sandým ki
Þidiki halime bak sabah olunca
Bana kimse dönüp bakmayacak bülbül yine þakýyacak
Ama bana deðil baþka goncaya bakacak
Ýnsan kendini bilmeli biraz mütevazi görünmeli
Yaþadýðý her güzel aný çok iyi deðerlendirmeli
Artýk gonca olmayan açýlmýþ kocaman gül
Yaþadýðý güzelliði düþünerek kapadý gözlerini
Bir daha açmayarak çiçeklerin güzellikleri böyle biter ömürleri
Hacý Ayþe KARAN




Sosyal Medyada Paylaşın: