ÖZLEDİM SENİ

Özlemimi yazamýyor katipler
Hasretinden küle döndü kutuplar
Ýçi güllü dýþý pullu mektuplar
Yazaným nerdesin özledim seni

Hasretin sokuyor boz yýlan gibi
Yokluðunda ömrüm hep talan gibi
En güzel çiçekte bir polen gibi
Tozaným nerdesin özledim seni

Görmek vardý seni tüller içinde
Görki kaldým türlü haller içinde
Gönül baðýmdaki güller içinde
Gezenim nerdesin özledim seni

Sen gönlümde güzel güller dalýnda
Kendimi görürdüm gül cemalinde
Bulanmak bilmeyen sevda gölünde
Yüzenim nerdesin özledim seni

Hep yaya gelirdim sana çataktan
Sakýnmazdým ne daldan ne budaktan
Oðul balý gibi sarý petekten
Sýzaným nerdesin özledim seni

Ayý kýskandýran yüzleri ile
Ruhumu okþayan sözleri ile
Doðuþtan sürmeli gözleri
Süzenim nerdesin özledim seni

Vuramadým bir gün aþk atýna gem
Aþka malup oldu taburum mangam
Her gün biraz daha bozuldu dengem
Düzenim nerdesin özledim seni

Susuz koydun güllerimin kökünü
Yellerde ararým þimdi kokunu
Kapýmýn önüne hasret yükünü
Çözenim nerdesin özledim seni

Görsen tanýmazsýn belki cismimi
ÞENER derki unuttunmu ismimi
Kirpiðiyle yüreðine resmimi
Çizenim nerdesin özledim seni


Ahmet Þener

Sosyal Medyada Paylaşın: