O GECE
Aynalarý bir bir kýrdým oturdum
Olanlar canýmý sýktý o gece
Baþýmý duvardan duvara vurdum
Caným bedenime yüktü o gece
Seven gönlüm vuslatýna ermedi
Çaðladý gözyaþým aktý durmadý
Herkes uykudaydý kimse görmedi
Dünyanýn çatýsý çöktü o gece
Yaylanýn yollarý taþlý çakýllý
Yaktý yüreðimi kara kekilli
Etrafýma baktým herkes akýllý
Benden baþka deli yoktu o gece
Yüreðim ne bakýr ne taþ ne tunçtu
O geceye kadar saðlýklý dinçti
Deli oldum aklým baþýmdan uçtu
Beynimde þimþekler çaktý o gece
Zavallý yüreðim hüzne boðuldu
Kirpiðim nemlendi kaþým eðildi
Sanki hayat bana göre deðildi
Azrail burnuma koktu o gece
Ne fazla geç idi nede çok erken
Mutluluk tablosu hayal ederken
Aþk atýna binip yare giderken
Felek bana çelme taktý o gece
Anam ile babam haber getirdi
Babam baþucuma geçip oturdu
Oturup saçýmý okþadý durdu
Kahrolmuþ halime baktý o gece
Yar diye baðrýma taþlarý bastým
Yýktým ortalýðý gürledim estim
Söz gümüþ dediler duyunca sustum
Kime ne söylesem haktý o gece
Þener im buldum da yitirdim erken
Mutluluða adým adým giderken
Ölüm gelsin de o gelmesin derken
Geldi ayrýlýðýn vakti o gece
Ahmet ÞENER
Sosyal Medyada Paylaşın:
şenerkahramansoylu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.