Yüreðimi verdiðim gün, söz vermiþtin. Asla aldatmayacaðýna, yemin etmiþtin. Doðan güneþi batýrmayacaktýn. Söz verdin, and içtin... Yüreðimin yarýsý sensin dedin. Oysa ben, yüreðimin tamamýný sana vermiþtim... Ýhanetlerde iken incittin, Sonsuz sevgimi tükettin...
Þimdi sorma ne haldeyim... Lodoslarda, fýrtýnalarda savrulmuþ, Okyanusta bomboþ bir tekneyim... Limaným sendin sýðýndýðým...
Hani bendim sevdiðin, yürek sesin.. Dön derken bile sen, ihanetler içindesin, Kaç kadýn tanýdý hercai yüreðin? Kaç yürek aðlattý? Sevmedi hiçbiri benim sevdiðim gibi... Yoruldu yüreðim artýk dayanmýyor... Gözyaþlarým kurudu, Damarlarýmdaki kan damlýyor.. Hala seni düþünüp hala sana yazýyorum... Sahipsiz býraktýðýn kalbimi derinlere gömüyorum... Artýk ben yokum yokum... Kayboluyorummm...
Marmaris Aksaz 26.01.2006
Handan Ceylan
Sosyal Medyada Paylaşın:
handan ceylan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.