AYRILIK İSTASYONU

Seslerini duyuyorum geceden

bir kenti terkeden

genç kadýnýn çýðlýklarýnda



ayrýlýða fýsýldanýyor bu kez

istasyondaki trenin , yalnýzlýk sirenleri

kusursuz bir adamýn gözyaþlarýnda...



parmak uçlarýnda kaybolur ya sesim

kavga eden vagonlarda kalýr ya

bakýþlar , dokunuþlar ve sözler



kirli oyunlarýn peþinde

masum bir rüya düþer , uykusunda

bitmek bilmeyen sonu olmayan vedalaþmasýnda



bir mektubun sonunda düðümlenir

hýçkýrýklarla...küçük bir tebessümle okþar

acýyla okuduðun ’’aþk’’ dizelerini



adý konmamýþ diyarlarda

yazgýlara küsersin...saygýsýzca,

baþka adamlarýn duduklarýnda avutursun...kendini



kararsýzlýðýn verdiði mahrumiyetinde

sahte yakarýþlarýn sorgusunda

altatýlmanýn esiri olursun...



þimdi sen seç


ya bensiz ölümden kaçarsýn
ya da benle ölümü tadarsýn...


Sosyal Medyada Paylaşın: