Her alýþýmda Kalemimi elime Sevgi yazmak Geliyor da içimden, Kalemi kaðýda Götürdüðümde ise Hislerim dökülüyor Kalemimden. Yalan yazamam ki, Mutluyum diyemem ki, Kan aðlarken yüreðim Sevinç naralarý atamam ki. Ýnsanlar ölüyorken, Ben aþka dair, Sevgiye dair Ne yazabilirim ki. Aðla kalem, Sende aðla. ve aðýtlar yak. Çünkü ortalýk Kana büründü, Kan kokuyor her yer. Ölüyor insanlar Kopuyor kollar Bacaklar ve kafalar Bir yanda acý çekenler Ve bir yanda Bu vahþeti seyredenler… Aðla kalem, Aðla þair, baþka Ne gelir ki elinden…
ZALOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
zaloğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.