süte karýlmýþ buðulu bir yaðmur daðlar ak bedevi poþusu takmýþ pür telaþ yer gök ýpýslak
pencere kýyýcýðýmda kaktüsüm ve ben aheste bir balýkçý gözlerim yarý inmiþ hüzünlü yol çeker
gelmelerin yakýn mý bilmez bu duçar ismini zikrettikçe ince zar gibi titrer
kabarýr sular içimde avaze bir tufan alaca bir ceren seker yüreðimde gözyaþlarým gönül cidarýný çürütür pür pak kýzýþmalara hasret canýmýn içi can çekiþir
aztek rahiplerin suyun üstünde yürüyen mucizesini yaradan bu kula nasip etseydi eðer ey kirpiðimin tuzu ey okyanusun öteki ucundaki yarim gönül bir saliseye durur muydu hiç parelense de ayaklarý saðýr etse de uðultu kulaklarýný iyot küf neme bürünse de teni bir an önce varmak için yanýna vururdu kendini ummana
vallahi de billahi
gönül gençyýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
gönül gençyılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.