BUSELİ VEDA

Karanlýðýn kýzýl yangýnlarýnda
Akþamlarým yitmiþ.
Unutmuþum kendimi kanepelerde
Aklým yine sana gitmiþ.

Ýpi kopmuþ hayallerin,
Dalga dalga gitmiþler.
Denizde boðulmuþ umutlarým.
Terketmiþler birer birer.

Vuruldum kýzýl düþlere.
Dudaklar habersiz yalancý gülücüklerden.
Duldalarda veda ederken kuþlar akþamlara.
Medet umuyorum eski öpücüklerden.

Görsen karþý tepelerde
Güneþin son kýzýl öpüþlerini
Daðlarýn eteðine serilmiþ derelerde
Sular okyanusa götürdü gülüþlerini.

Ne kadar utangaçtý ilk bakýþlar.
Yavaþ yavaþ açan pembe güle benzer.
Uzaklaþýrken parmak ucunda buseler.
Kalbimiz dururken elveda diyordu gözler.

.....Gýdýgýdý.....



Sosyal Medyada Paylaşın: