RABBİM EMRİNE ŞÜKÜR!...

Bir çocuk gördüm önce,hayali yok karný aç
Ailesi terk etmiþ,yalnýzlýk baþýnda taç
Belki senin attýðýn,bayat ekmeðe muhtaç
Benim ki dert mi dedim,Rabbim emrine þükür!...

Bir anneydi gencecik,yorulmuþ bitap düþmüþ
Yataktaydý evladý,anne hayata küsmüþ
Dedi ki:gülmem artýk,gülmek çok uzak düþmüþ
Benim ki dert mi dedim,Rabbim emrine þükür!...

Bir adam beli bükük,ama maðrur dik baþý
Haram katmamýþ asla,helal getirmiþ aþý
Evlatlarý bakmamýþ,yetmiþe gelmiþ yaþý
Benim ki dert mi dedim,Rabbim emrine þükür!...

Zavallýydý genç çocuk,çýkmýyordu bir tek ses
Hayata baðlýlýðý,aldýðý bir tek nefes
Meczup etmiþti onu,dünya denilen kafes
Benim ki dert mi dedim,Rabbim emrine þükür!...

Bak zavallý kadýna,nasýlda malý varmýþ
Bilinmez bir hastalýk,çaresiz bir dert sarmýþ
Umutla beklediði,ölüm denilen yarmýþ
Benim ki dert mi dedim,Rabbim emrine þükür!...

Ya olmasaydý benim,elim ayaðým gözüm
Ne yapardým o zaman,kim dinlerdi ki sözüm
Yaþadýðým sadece,bitmez derin bir hüzün
Benim ki dert mi dedim,Rabbim emrine þükür!...

ZEHRA BARDAKCI
26/12/2008
Sosyal Medyada Paylaşın: