Dilimin intiharý yine yarým kalacak Susmanýn uçurum kenarýndan Kendini býrakacak Ardýndan uzanýp bu kent Kollarýndan tutacak Çekecek sesimi boþluktan Türküler söyletecek Yarým sözlerim vardý Eksik þiirlerim Söylenmeyi bekleyen Sabýrsýz cümlelerim Hepsini dilimin yataðýna sürecek.
Ben bu kenti bilirim Çeker derinine durmadan Gözlerinden daha uçurum Ellerinden daha derindir.
Ben susmanýn kapýsýna Ne zaman dönsem yüzümü Tutar omuzlarýmdan Sana çevirir.
Oysa bitmiþti sesimin ýrmak coþkusu Belleðimin gözeleri Taze sözcükler yürütüyor Kum gibi dökülüp giderken arzularým Hevesimin kurumuþ bahçesini Yeniden yeþertiyor.
Ben baþa çýkamadým Bu kent benden arsýzmýþ.
Yarým kaldý ne diyordum? Tamam seni seviyordum...
Seni sevmek kapýsýna Gelip geri dönüyordum, Artýk geri dönemem Susmanýn uçurumunu Doldurdu bu kent.
Sesimin uykusu bölündü madem Sevdanýn ateþinde Çay demleyelim Belli ki bu gece Biraz uzun olacak.
Yarým kaldý ne diyordum? Evet seni seviyordum...
Bundan böyle bir tek Sensiz yaným uçurum Hep o yanýma dönük Yatýyordum kaç zamandýr Sen sadece gülümse Yüzün yakalasýn beni Bu uçurum boþluðundan Çekip çýkarsýn.
Bu þiirin bir yerinde Elbet bulursun bir çukur Olmazsa oraya gömersin beni.
Barýþ Çelimli
Sosyal Medyada Paylaşın:
Barış Çelimli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.