HURŞİT MASALI
Filan zaman öncesi,falan bir ülke varmýþ,
Bu yerde padiþahýn oðlu hurþit yaþarmýþ.
Demiþ ki bizim hurþit,tüm arkadaþlarýna;
Ava çýkalým toptan,gelen gelsin yarýna.
Gelecek olan gelmiþ dünü yarýn etmiþler,
Üç beþ arkadaþ o gün avlanmaya gitmiþler.
’Herkes daðýlsýn’ denmiþ ayrýlmýþlar ormanda,
Þu þurda,biri burda, Hurþit öteki yanda.
Arýyorlarken hepsi,Hurþit duymuþ hýþýrtý,
Çalýlýklar içinden görmüþ bir geyik sýrtý.
Sessizce bir köþede þunu oklayým derken,
Geyip huylanýp kaçmýþ, buda gitmiþ peþinden.
Önü sýra bu geyik, çok yol gitmiþ atýyla,
Nice daðý tepeyi dümdüz etmiþ atýyla.
Þura buraydý derken geyik girmiþ çadýra,
Bir kýz çýkmýþ içinden geyik girdiði sýra.
Kýz tüm güzelliðiyle sanarsýn ki bir düþmüþ,
Hurþit bunu görünce birden atýndan düþmüþ.
Bu düþünce atýndan bayýlmýþ oracýkta,
Bir zaman sonra kalkmýþ, ayýlmýþ bir kucakta.
Hurþit ilk bakýþýnda vurulmuþ bu güzele,
Hilalden hilal kaþa,nur yüze, ince bele.
Þöyle böyleydi derken ikisi tanýþmýþlar,
Sohbet sohbet vel hasýl nice konuþmuþlar.
An su gibi akmýþ güneþ artýk sönerken,
Gönülcüðü burukmuþ, ordan eve dönerken.
Hurþit evine varýp kýr atýný baðlamýþ,
Kimseye görünmeden odasýnda aðlamýþ.
Günlerce odasýnda kesilmiþ de yemekten,
Dili yara baðlamýþ ’Maham Maham’ demekten.
Annesi öðrenince Hurþit’in durumunu,
Babaya gitmiþ hemen almaya yorumunu.
Baba düþünmüþ ’madem, öyledir bunun hali,
Alalým da þu kýzý, gerçek olsun hayali.’
Vezire emir vermiþ; ’falan yerde filan kýz,
Gidip Allah emriyle bize gelin alýnýz.’
Gitmiþ gitmiþ gitmiþ de vezir varmýþ o yere,
Rastlamýþ orda kýza ve yedi abilere.
Vezir der:’Allah emri, kavliyse peygamber,
Ey siz yedi aðalar Maham’ý Hurþit’e ver.’
Aðalar düþünürler derler ki;’ bu bir nimet,
Yalnýz düðünden önce, isteriz kýrk gün mühlet.’
O gün peyman etmiþler büyük düðün üzere,
Vezir gerisin geri, dönmüþ geldiði yere.
Hurþit kýrk gün gelene, otuzsekizi saymýþ,
Lakin bu abilerin niyeti çok baþkaymýþ.
Otuz sekizinci gün hurþit koyulmuþ yola,
Merak etmiþ ’o ilde, acep ne iþler ola?’
Gitmiþ bakmýþ ki Hurþit, yoktur hiç kimsecikler,
’Katar edip bu millet,göç etmiþ buradan’ der.
Anlamýþ tüm durumu, oturmuþ bir ak taþa,
Maham’ý düþündükçe boðulmuþ gözü yaþa.
Aðlarken aklý þaþýp, gidiyormuþ da bazý,
Derken görmüþ kaðýda, yazýlmýþ biraz yazý.
’Yedi abim beraber, ahdimizi kýrdýlar,
Korkarým beni sende, böylece ayýrdýlar.
Gidiyorum sevgilim, büyük moham çölüne,
Okuduðun an, gel ha!Erteleme son güne.’
Hurþit evde tastamam,herkesle halallaþýp,
Nice yollar alýyor,nice daðlarý aþýp.
Giderken rast geliyor, önüne bir ak çoban,
Bak ne diyor bu Hurþit onu görünce o an;
’Heçelide çoban gardaþ heçeli,
Elin deðneklide sýrtýn keçeli,
Kaç gün oldu Maham burdan geçeli?’
Böyle güzelce Hurþit,eydür;’Bana haber ver’
Ak çoban da Hurþit’e cevap diye þöyle der;
’Heçelide beyefendim heçeli,
Elim deðnekli de sýrtým keçeli,
Kýrk gün oldu Maham burdan geçeli!’
Duyunca bunu Hurþit kýr atýna atlýyor
Rüzgar misali sürüp çok yollarý katlýyor.
Giderkene çýkýyor önüne dev bir kaya,
Ve baþlýyor ona da bir kaç beyit saymaya.
’Sarý kaya yol üstünde durursun
Ne kýpýrdarsýn sen nede yürürsün
Gelen geçen güzelleri görürsün
Söyle kaya Maham burdan geçti mi?’
Hurþit dua ediyor ’bu kaya tez çekile’
O vakitte geliyor sarý kaya da dile:
’Sarý kaya yol üstünde dururum,
Ne kýpýrdarým ben ne de yürürüm,
Gelen geçen güzelleri görürüm,
Gördüm de buradan Maham’ýn geçti.’
Vel hasýl ortasýndan sarý kaya ayrýlýr,
Hurþit’e at koþumluk uzunca bir yol kalýr.
Kýr atý yel gibidir durmaksýzýn hep koþar,
Ta ki ulu büyük bir, ýrmak önüne kadar.
Atýyla geçmek ister bu ýrmaktan bir ara,
Lakin hayvan saplanýr boydan boya çamura.
At kalýr o çamurda kendi son anda geçer,
Bir müddet sonra atý, ecel suyunu içer.
Hurþit bu duruma çok ama çok üzülür,
Aðýzýndan kýr ata, þu aðýtlar dizilir.
’Kýr atým koþsa yelesi yýrtýlýr,
Kýr atýn elinden can mý kurtulur?
Serim ata kurban gönlüm de kalýr,
Vay anam bende güzele, güzele...’
’Eniþe enerken nallarý parlar,
Yokuþa çýkarken sarýsý terler,
Serim ata kurban nice bin erler,
Vay anam bende güzele, güzele!..’
Atý kayboluyorken yavaþ yavaþ çamurda,
Hurþit artýk gelmiþtir Moham denen o yurda.
Þehirde giderkene varýyor bir çeþmeye,
Hurþit hemen soruyor ordaki bir teyzeye.
’Çeþmenizin önü taþlý,
Gözlerimin önü yaþlý,
Altýn saçlý zarif baþlý,
Bir güzel yittim gördün mü?’
’Çeþmemizin önü taþlý
Gözlerinin önü yaþlý
Altýn saçlý zarif baþlý
Gördüm mehrimi,meyremi.’
Hurþit anlýyor hemen teyzenin niyetini,
Diyorki:’senin kýzlarýn, çekemem zahmetini’
Ordan öylece kaçýp, gidiyor köy içine,
Þaþýrýyor hanlara, saray saray içine.
Duruyor o sarayýn hemen önünde Hurþit,
Maham ordaysa diye,söylüyor bir kaç beyit.
’Ne yüksektir þu dostumun kal’asý,
Al yeþil olmuþ pencerisi pecesi,
Antep yöresine dönmüþ memesi,
Emsem öldürürler,emmeden öldüm.’
Maþuktan ayrý kalmak,aþýða ne büyük gam,
Derken o pencereden görünüyor ay Maham.
Uzun uzun dalýyor Hurþit bu seyrangah’a
Derken dökülüyor ondan bir kaç beyit daha.
’Kadir Mevlam bir karaca kaþ vermiþ,
Ýnce inciden de inci diþ vermiþ,
Al memeler tomur tomur baþ vermiþ,
Emsem öldürürler,emmeden öldüm.’
Hurþitimiz Mahamý en sonunda bulmuþtur,
Maham da yedi kötü, abiden kurtulmuþtur.
Ayný günün içinde kýzýl bir akþam sonu,
Hurþit hemen gizlice kaçýrmýþ ordan onu.
Gerisin geri dönüp geldiði o yollardan,
Geçmiþ hep yaðmurdan,çamurdan ve de kardan.
Giderkene varmýþlar yol üzre bir beldeye,
Belde içre yaþayan, eþkiya Arap beye.
Þehirde zulm edermiþ herkese tozup esip,
Bunlarý da yakalar yollarýný tüm kesip.
Arap adamlarýna emir veriyor hemen,
’Adamý öldürün de, kýzý istiyorum ben’
Hurþit çaresiz kalýr, orda o gün öylece,
Arap’ a bir kaç beyit, söyler iþte þöylece;
’Kanýmýn üstüne sinekler çöker,
Etme Arap Arap öldürme beni!
Anam babam bütün, yoluma bakar,
Etme Arap Arap öldürme beni!’
Lakin eþkiya Arap, bu sözleri dinlemez,
Emrini gene söyler ve der ki ’öldürün tez’
Hurþit Maham’a bakar, der son defa bir þeyler,
Sonra Arap’a dönüp, bütün þunlarý söyler;
Araplarda namus olmaz ar olmaz!
Hurþit ölse, Maham sana yar olmaz!
Arap ettiklerin, sana kar olmaz!
Etme Arap Arap öldürme beni!...
Ben derim ki sanmayýn masallar hep güldürür,
Hurþit,murat görmeden,Arap onu öldürür!...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.