Hadi getir meyhaneci, Þöyle bir donat masayý. Ýçki kadehleri de koy masaya, Bu gece,içip de,sarhoþ olmak istiyorum. Kemancý,gel sen de çöküver masaya. Dokun kemanýn tellerine, Ama,eskilerden olsun. Canlansýn hatýralar,naðmelerde,kadehlerde. Yaþamak,ne mümkün geçmiþi tekrar, Bizimkisi sadece bir teselli aramak. Hadi kemancý,bir kadeh raký da at, Mezemiz bol masada,ara sýra,ondan da tat. Çal kemancý,aðýr aðýr, Zaman çok,sabaha daha var. Daha,kaç kadeh tükenir…? Tükenmeyen,bende ki kahýr. Ýstersen yak bir de sigara, Ama,rakýdan da at,ara sýra. Ben sarhoþ olmak istiyorum, Sen,bakma benim kusuruma. Beni bu kadar içtiren ne mi diye soruyorsun. Sanki bilmiyorsun,kemancý…. Yýllardýr ruhumu kemiren acý, Sevdim be,kemancý…. Vefasýzýn birisini sevdim, Yýllardýr bekliyorum ama,halâ dönmedi. Gönlümde ki bu ateþi, Meyhanelerde ki içkiler bile,söndüremedi. Meyhaneci,bak içkimiz tükendi, Masaya koy yenisini... 15.10.2003 Erman ULUSOY Kýrklareli Sosyal Medyada Paylaşın:
Ermanulusoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.