Akþamdan kalma bir kent cadde boylarýnda mal beyanýnda kadýnlar dönme-lerin sakallarý çýkar... sabah namazýna müteakýp dönme-ler sanýk görenler tanýk ustura satýlýr kara-kollar da aðýrlaþan sabaha aynada saydam gülüþleri kalýr en mahrem yerinden kýrýlýr kadeh.
bir bardak zemzemle yýkanýr bu kent mazgallarda boðulur günahlar haramilerin saltanatý yýkýlýr bir kadehle çiçek pasajýnda uðrunda nelerden vazgeçilir bilinmez
tramvaylar geçer içinden beyoðlu’ndan istiklale doðru uzanýr çocukluðum asýlýr yapayalnýz sarkarým kenarýndan hayata
kuþatýlýr mý bir daha bilmem bu kent kuþ-atýlýr anason kokulu gökyüzüne anadolu’dan her sabah yeni bir kent kalkar akþamdan kalma istanbul’a doðru...
Savaþ Kayhan
Sosyal Medyada Paylaşın:
PERİPOLUS Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.