ZEYNEP

ZEYNEP

Ne kadar özenmiþ yaradan sana
Ab-ý hayat oldun adeta cana
Bir damla umudun kafidir bana
Bu gönül sevgini ediyor talep
Sensizliði lügatten siliyor Zeynep

Biçareyim derbederim sarhoþum
Sevgine kahrýna talip olmuþum
Derdime dermaný sende bulmuþum
Ruhuma hitap eden ne varsa hep
Her þeyi sende buluyor Zeynep

Hasta gönlü avutmak mümkün deðil
Okyanusu kurutmak mümkün deðil
Gül yüzünü unutmak mümkün deðil
Sen oldun sanki varlýðýma sebep
Aklým hep sende kalýyor Zeynep

Cemalini gördüðüm günden beri
Alev aldý içerim yangýn yeri
Elinden içeyim en acý zehri
Tutuþup yanan yüreðime su serp
Bu yangýn canýmý alýyor Zeynep

Matlaþtý hayatýn renkleri soldu
Gözlerim baþkasýný görmez oldu
Deli gönül bahara ermez oldu
Eridikçe umudum kelep kelep
Gözlerim yaþ ile doluyor Zeynep

Met cezir içinde buldum kendimi
Dalga dalga yýkamadým bendimi
Ak kaðýda açar iken derdimi
Dona kaldý kalemimde mürekkep
Yazdýðým yazýlar soluyor Zeynep

Sanma ki bu sevda küllenir biter
Olmuþum mecnundan keremden beter
Gemileri yakarým gel de yeter
Mecnuna iki adým yoldur Halep
Aþk dediðin daðlarý deliyor Zeynep

Coþkun ARSLAN


Sosyal Medyada Paylaşın: