Günlerden bir gün Bir çocuk bulundu Ne eli, ne ayaðý Ne gözü, ne kulaðý öylece dururdu Rastlayan iki kiþi Pekte irkildiler Ýyilik severlikle karar verdiler bizim olsun dediler
bir isim gerekli biri dedi gül diðeri dedi can biri dedi açmý diðeri açýktamý zaman zaman bu çocuðu sakladýlar etraftan yinede beslediler Büyüttüler. Büyüttüler
Çocuk balon gibiydi Baktýkça büyüyor Sevdikçe büyüyor Kýzdýkça büyüyordu Dedem korkutun Basat’ýn dan beterdi Sultan gibi yürüyordu Hürmeten gösterilen saygýyý Futursuzca çiviliyordu