YİNE GÖÇ VAR
Çekilip nûr-u hidâyet yine zindân odacak;
Yine firkat, yine hasret, yine hüsrân olacak.
Yine sen, yaþ yerine kan akýtýp aðla gözüm;
Çünkü hicrân dolu kalbim yine hicrân olacak.
"Yine göç var" diye, Mecnûn’’a haber verme sakýn.
Yine mâtem, yine zâri, yine efgan olacak.
Açýlan ol gül-ü Tevhid, sararýp solsa gerek;
Kapanýp Kâbe-i irfan, yine vîrân olacak.
Haber aldým ki, yarýn yâd olacakmýþ bize yâr;
Ne büyük yâre ki, kimler buna dermân olacak?
Bu büyük derd-i elemden kimeþekvâ edeyim?
Iþiten nâlemi, hep ben gibi nâlân olacak.
O, þifâbahþ olan envârýný sen çeksen eðer,
Bana kim nur verecek, kim bana Lokmân olacak?
Temiz pâk nefsin, âb-ý hayatý bu çölün;
Onu dûr etme ki, her ferd ona reyyân olacak.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.