Topuklarýmda ayaz bahçesi. Korkma, bu gece yalnýzca serseri kurtlar var. Bir de bu soysuz ve alçak orman. Yapýþkan bir salyangozun býraktýðý O ýslak yolu izliyoruz.
Hata baþýndan beri hata. Adýmýz gibi biliyoruz.
Ama toprak solucanýyla toprak Toprak çirkin mayasý ile veriyor buðdayý. Topla beni adam, Öðüt diþlerinin arasýnda. Har vurup harman savur beni Kabulümdür.
Sen karanlýk bahçende Bedeninden süzülen o katraný yudumluyorsun. En beyaz gölgen bu dünyadan adým adým Uzaklaþýyor. Bitiyorsun.
Sýzlayan etlerim mi? Kaç milyon tonu taþýdým ben, kaç milyon asýr? Bu yavaþ yavaþ parçalanan kemiklerim? Tozumu savurduðun toprak? iþte bu eklemlerim iþte bu kaval kemiði..
Korkularýný býraktýðýn þu çöplüðe de bir bak. Hurdalýklar bile can çekiþiyor. Baþýna ne gelebilir yalnýzlýðýmýn? Kendine hayrý olmayan bu mezarlýða Ruhlar bile uðramazken Ne gelebilir baþýna zaten tükenmiþ zamanlarýn? Ýþte böyle kaçýyor, kaçýyorduk. Hata baþýndan beri hata. Adýmýz gibi biliyorduk.
Fýrtýnasýnda çöl soðuklarýnýn Adým baþý yollarýmýz kesiliyordu. Biz iki ucundaydýk hayatýn Birimiz azýcýk uzaklaþsa Bir ipin üzerindeki boncuklar gibi Dökülüyordu insan kokusu tenlerimizden. Biz giderek çirkinleþiyorduk.
Bir bataklýktaki sivrisinek kolonilerindeki gibi Artýk ölümler anlamsýzdý insanoðlu için. Ve hiçkimse bir sivrisinek kadar bile Acýtmýyordu canýný. Oysa kan aðlamasýný bilselerdi Belki alýrdýk omuzlarýmýza ademoðlunun tüm günahlarýný.
Ýþte kýtalar taþýyordu denizlere. Avuç avuç tuz alýyorduk Kurak zamanlarýnda mevsimlerin. Ve yaralarýmýzdan kucaklýyorduk birbirimizi o ellerle.. Yanmýþ parmaklarýmýzý ýsýrganlarla süslüyorduk. Kan doðuruyorduk ölümlü tanrýlarýn Simsiyah seccadelerine.
Hataydý,hataydý baþýndan beri Adamakýllý susar olmuþtuk.
Bilmediðimiz o yolda
Kusur sayarak adýmlarýmýzý -inadýna inadýna
Satýyor,satýyor,satýyorduk. Sosyal Medyada Paylaşın:
SodonveGomore Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.