RUH BEDENDEN GİDİNCE

RUH BEDENDEN GÝDÝNCE

Þafaðý hapsedemez; küflü tavan arasý
Sinemi süründürmez, ciðerimin yarasý
Güneþe inat etmez; yalnýzlýðýn karasý.

Pencerenin mazgalý; ýþýðý süzmez olur
Ruh bedenden gidince; çileler üzmez olur...

Virane makamýmý, örümcekler saramaz
Yarenler unutsa da; yokuþlarda yoramaz
Ebedi yolculukta, hiç kimseler aramaz.

Nurayným rüyalarda; benimle gezmez olur
Ruh bendenden gidince; çileler üzmez olur...

Beyazlara büründüm, ilmiðini el açmaz
Nemli göze görümdüm; hasretim benden kaçmaz
Kollarým yana düþtü, kanatlanarak uçmaz.

Aklýmdan geçenleri, yüreðim sezmez olur
Ruh bendenden gidince; çileler üzmez olur...

Kabirimin üstünde, diken bile bitmiyor
Sevdama olan aþkým; kaybolmuyor, yitmiyor
Dünya yer deðiþtirse; yar hayalin gitmiyor.

Zalimler mengeneyle; tenimi ezmez olur
Ruh bendenden gidince; çileler üzmez olur...

Kederimi terkettim; dertlerimden ýraðým
Üþütmeyen yorganým; al bayraðým, topraðim
Son adresim buradýr; burasý son duraðým.

Benden nefret edenler; canýndan bezmez olur
Ruh bendenden gidince; çileler üzmez olur...


KADÝR DURAK
(LEBÝDERYA)
Sosyal Medyada Paylaşın: