Aşıklar Ölmez

Bulutlarda gör beni, þafakta, gökyüzünde
Bu yol benim yolumdur, gözlerim izlerinde
Umudun baþladýðý yerde sen duruyorsun
Ufuklar sensiz olmaz, yarýnlar gider aþka
Ruhumun sahibisin, neden soruyorsun?
Ruh veren yýldýzlara kimse yok senden baþka
Her þey kaderse eðer, nasip deyip alýrýz
Aþkýn fermaný buysa iki yoldaþ kalýrýz
Ne aþka sözüm geçer, ne halden anlayan var
Ne severmiþim seni, sensiz dünya bana dar
Ellerimden tut beni, al götür diyar diyâr
Eðer bülbül dilerse bahçeler olur gülzâr
Ten candan ayrýlýrmýþ ölüm derler adýna
Taze çiçekler açar gelirim ben yâdýna
Ýnsan olan gafildir ölüme derler gerçek
Niye insan ölsün ki, âþýklar ölmeyecek
Sosyal Medyada Paylaşın: