ANNEME MEKTUP-1
Soðuk yaðmur damlalarýnýn
tenimde eridiði vakit
Bedenimde tutuþan üþümeye karþýn
biliyorum anne
benden uzaklarda
senin ruhun üþümekte...
Gökyüzünden saçlarýma lapa lapa kar yaðýyor
ben her yandan beyaz bir donukluða tutuluyorum
ve sen benden çok uzaklarda
saçlarýna yokluðumdan kýrlar eklemektesin
Yine burada
en sýcak taþlar bile buz tutmakta
Dýþarýda karlara yaslý yaðmur yaðmakta
ve
ruhumun bütün girintilerinden
ne kadarda sensiz
sýladan rüzgarlar esmekte anne...
Bu ayrýlýk uzadý deðil mi?
bu ayrýlýk uzadý biliyorum
ve ben seni
hýçkýrýklarda boðulmamak için
hiç hatýrýma getirmeyeyim diyorum...
diyorum diyorum da!
yüreðinde tutuþan ateþin
evladým evladým diyen dualarýný
senden çok uzakta olsam da
inan anne
çýðlýk çýðlýk her hücremde hissetmekteyim
ve böylece
soðuk bir ölüme tutulmuþ gibi
titremekte titremekte titremekteyim...
Bekle beni anne
güneþin bizim oralarý boðduðu bir günde
yýldýzlarýn omuzuna binip
Ellerinden,ayaklarýnýn dibinden öpmeye geleceðim
ve o zaman
iþte bende
CENNETTEN BÝR KÖÞE ÖPTÜM DÝYECEÐÝM...
MUHACÝR DÜÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.