Gözlerini sabit bir þekilde dikti bir noktaya Göz pýnarlarý dolu vermiþti her zamanki gibi Aklýna geldikçe bir hýçkýrýk düðümleniyor boðazýna Suçluydu, kafasý çok karmakarýþýktý ama
Ne yapmasý gerektiðini bilememek kadar Sýkýntý ve bocalama yoktu dünyada Ne gerekiyorsa yapacaðýný söylemiþti ona Ne gerekiyorsa..
Bunu nasýl yapacaðýný oda bilmiyordu Öyle bir söz vermiþti acaba tutabilecek miydi Benliðini arýyordu, aynaya baktýðýnda sevmiyordu kendini Huzuru arýyordu, ona bir kapý açýlmýþtý ama atamýyordu kendini içeri
Engel olan birþeyler vardý bilmiyorduki oda þeytanýn vesvesesi Atýyordu kafasýný geriye Hiçbirþey için aðlamaya deðmez, hareket etmemeliyim fevrice Öz ve net konuþmalarla daha çok zihnini bulandýrýyordu onun
O ise..O da bilmiyorduki ne yaptýðýnýn, istediði cevaplarý alamýyordu Bazen ikisininde arkasýna bakmadan bir müddet ilerlemesini düþünüyordu Sonra herkes doðru bir þekle bürününce koþarak kucaklaþmayý Onunki ondan, onunki ondan karýþýktý, ama olmayacak gibiydi..
2 insan vardý, ne yapmalarý gerektiðini bilmeyen 2si farklý dünyalarýn insaný birbirine istediðini veremeyen 2 çocuklarý olacaktý 2 güzel ebeveyni hakeden Olmadý, olamadý çünkü ikiside birbirinde asýl deðerlerlerini bulamadý.. Sosyal Medyada Paylaşın:
KaNReNGi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.