Saçar kokularýný sümbüler, lâleler; Bakýþlarýn yüreðimde huzuru demler. Deðiþilmez hiçbir þeye, Senle çay içilen buðulu demler. Beni haza bî karar eyler, Senle ve usarenle karýþtýrdýðým çay.
Ey yâr! Sen, bu hâlimi ne sayarsan say. Ýmrenir senli demlerime gökte ay, yerde çay. Eðer, sen varsan hânemde. Açar erguvanlar içimde. Gülersin sýmsýcak çayýmdaki demde. Masamýzda ellerin bir demet menekþe, Beni mesrur eder senle yudumladýðým çay. Ankara,23.12.2008 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
zakir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.