,,,,,,,,,.

yüksek bir yerden bakarým
deniz uçsuz bucaksýz
gemiler görürüm bacasý dumanlý
rotasýnda limaný belli
ve boðazda oynaþan balýkçý tekneleri




yüksek bir yerden bakarým
Ýstanbul uçsuz bucaksýz
trenler gelir geçer aðýrdan
hüzünlü bir þarký çaðýrýr beni
sisli bir havada çok uzaklardan




bir yerlerden bakarým
yeri belli belirsiz
düþüncem uçsuz bucaksýz
ve insanlar görürüm
hayatýn siyah beyaz karelerinde
baþý duman duman sararmýþ
ki zaman dalgýnlýðýn pençesinde




bir yalnýzlýða girdiðimde
her biri benim kadar yalnýzdýr
gözlerimde erir insan kümeleri
sözcükler düðümlenir dilimde
bin kez yok oluþ sancýlarý çekerim
sen sessiz, ben sensiz
bir þehir kaybolur içimde



bir de kendime bakarým
tükenir aðýr aksak düþünceler
yine de tek bir umuttur elimde kalan
aslýnda yolum da bellidir hani
her yanýmý sarar sis duvarlarý
görmesem de giderim arkasýndan





Sosyal Medyada Paylaşın: