Yanaş Bana İstanbul

ardýmdan birdenbire kilitlenince kapý
anladým o anda yalnýzlýðýmý
gözlerimden iniyordu incecik yaðmur
sokaðýndayým artýk
yanaþ bana Ýstanbul

üç beþ kuruþum kalmýþ
gelsene meyhaneye
anýlara dalarýz bir kaç kadeh içince
ne anýlar vardýr sende kimbilir
benimki sadece kýsacýk bir hikaye

bir yar sevmiþtim gözleri kara
sahte çýktý attýðý imza
param bitince düþürdü dara
üþüyorum sýmsýký sarýl bana Ýstanbul

gelmeyeceksin galiba kýzdý mý yenge
boþ ver beni ona sokul Ýstanbul
yaslayýp baþýný gül sinesine
þarkýný dinle çok yorulma Ýstanbul

gelseydin iyi olurdu aslýnda
coþtu þarkýlar sazendenin sazýnda
benim de sevdiðim þarkýn çalýyor
inceden inceye Suzinak makamýnda

neyse be Ýstanbul
kalkýyorum zaten
son paramý da býraktým meyhanede
dýþarý çok soðuk
sýký yaðýyor yaðmur
köprüne gidiyorum
tutma beni Ýstanbul

ümit atayman

Sosyal Medyada Paylaşın: